Trzeba przyjąć wobec osoby uzależnionej postawę: Twardej Miłości i Szacunku.
Jak to zrobić?
- Nie ulegać manipulacjom.
- Nie wierzyć w zapewnienia o zaprzestaniu picia „od jutra”, jeśli alkoholik nie podejmuje leczenia.
- Stanowczo odmawiać wykonywania za niego obowiązków.
- Wyraźnie nazywać rzeczy po imieniu.
- Nie prawić kazań, nie użalać się.
- Mówić o swoich uczuciach, na przykład „Niepokoi mnie, że pijesz coraz więcej alkoholu, obawiam się, że tracisz nad tym panowanie, czy mogę Ci jakoś pomóc?”.
- Pozwolić alkoholikowi ponosić konsekwencje picia, na przykład nie podnosić go z ulicy, ale wezwać policję, aby odwiozła osobę pijaną do izby wytrzeźwień.
- Być może ta noc w izbie wytrzeźwień będzie dla niego dnem i dzięki temu zechce się leczyć.
- W przypadku szefów firm — zwolnić dyscyplinarnie z pracy pracownika, który znajduje się na stanowisku pracy pod wpływem alkoholu. Utrata pracy bardzo często skłania osobę uzależnioną do leczenia.
- W przypadku agresji, przemocy natychmiast wezwać policję.
- Nie pożyczać pieniędzy.
- Okazać wsparcie, gdy alkoholik podejmuje terapię.
- Poszukać pomocy terapeutycznej lub grupy wsparcia dla osób współuzależnionych.
Najczęściej popełniane błędy to:
- Prawienie kazań, groźby, kłótnie.
- Wylewanie alkoholu, szukanie schowków, w których alkoholik ukrywa alkohol.
- Usprawiedliwianie nieobecności w pracy.
- Wykonywanie za alkoholika czynności, które powinien zrobić sam.
- Wszelka ochrona przed ponoszeniem konsekwencji picia.
- Brak wsparcia, gdy alkoholik podejmuje trud terapii. Alkoholizm jest chorobą, w której chory musi sięgnąć swojego dna — bez tego nie będzie miał motywacji do leczenia.
Na alkoholika działają tylko mocne wrażenia, tylko bolesne i kosztowne konsekwencje picia są w stanie rozbudzić motywację do zmiany w jego życiu, podjęcia terapii.
Krok 1. Zmiana postrzegania własnego życia
Jest to moment poniesienia totalnej porażki, bezsilności, zagubienia, lęku i gniewu.
Krok 2. Rozpoczęcie abstynencji
W pierwszej fazie, abstynencja jest wymuszona, jednak dzięki podjętym działaniom i uzyskanej pomocy od poradni specjalistycznych przechodzi w fazę stabilizacji.
Krok 3. Chęć zmian w życiu
- złamanie struktury zaprzeczeń;
- rozbicie pancerza zakłamania;
- uznanie siebie za alkoholika;
- uznanie alkoholizmu za chorobę.
Tylko akceptacja utraty kontroli nad swoim życiem i spożyciem nadmiernej ilości alkoholu daje możliwość poczucia ulgi, ukojenia i wyciszenia emocjonalnego.
Krok 4. Motywacja do zmian
Motywacja w procesie zdrowienia osoby uzależnionej postrzegana jest jako początek do zmian i jest dynamiczna, możliwa do modyfikacji i kształtuje się jako efekt współpracy osoby uzależnionej i osoby wspomagającej.
Każdy alkoholik musi osiągnąć swoje “dno”, aby móc odbić się ku trzeźwości. Punkt zwrotny w piciu zawsze wiąże się z lękiem i desperacją. Im szybciej osobie uzależnionej zaczną doskwierać konsekwencje picia, tym szybciej powstaną szczeliny w jego systemie zakłamania.
Zapraszamy do zapoznania się z innymi artykułami na Naszym Blogu, wszelkie pytania dotyczące Terapii w Naszym Ośrodku prosimy kierować na kontakt@nasza-terapia.pl lub pod nr tel: 48 795 009 679.
Pozdrawiamy nowych czytelników z takich miast jak: Kielce, Końskie, Opoczno, Starachowice oraz Ostrowiec Świętokrzyski.
Prywatny ośrodek terapii uzależnień „Nasz Zapał”
