Trzeba przyjąć wobec osoby uzależnionej postawę: Twardej Miłości i Szacunku.

Jak to zrobić?

  1. Nie ulegać manipulacjom.
  2. Nie wierzyć w zapewnienia o zaprzestaniu picia „od jutra”, jeśli alkoholik nie podejmuje leczenia.
  3. Stanowczo odmawiać wykonywania za niego obowiązków.
  4. Wyraźnie nazywać rzeczy po imieniu.
  5. Nie prawić kazań, nie użalać się.
  6. Mówić o swoich uczuciach, na przykład „Niepokoi mnie, że pijesz coraz więcej alkoholu, obawiam się, że tracisz nad tym panowanie, czy mogę Ci jakoś pomóc?”.
  7. Pozwolić alkoholikowi ponosić konsekwencje picia, na przykład nie podnosić go z ulicy, ale wezwać policję, aby odwiozła osobę pijaną do izby wytrzeźwień.
  8. Być może ta noc w izbie wytrzeźwień będzie dla niego dnem i dzięki temu zechce się leczyć.
  9. W przypadku szefów firm — zwolnić dyscyplinarnie z pracy pracownika, który znajduje się na stanowisku pracy pod wpływem alkoholu. Utrata pracy bardzo często skłania osobę uzależnioną do leczenia.
  10. W przypadku agresji, przemocy natychmiast wezwać policję.
  11. Nie pożyczać pieniędzy.
  12. Okazać wsparcie, gdy alkoholik podejmuje terapię.
  13. Poszukać pomocy terapeutycznej lub grupy wsparcia dla osób współuzależnionych.

Najczęściej popełniane błędy to:

  1. Prawienie kazań, groźby, kłótnie.
  2. Wylewanie alkoholu, szukanie schowków, w których alkoholik ukrywa alkohol.
  3. Usprawiedliwianie nieobecności w pracy.
  4. Wykonywanie za alkoholika czynności, które powinien zrobić sam.
  5. Wszelka ochrona przed ponoszeniem konsekwencji picia.
  6. Brak wsparcia, gdy alkoholik podejmuje trud terapii. Alkoholizm jest chorobą, w której chory musi sięgnąć swojego dna — bez tego nie będzie miał motywacji do leczenia.

Na alkoholika działają tylko mocne wrażenia, tylko bolesne i kosztowne konsekwencje picia są w stanie rozbudzić motywację do zmiany w jego życiu, podjęcia terapii.
Krok 1. Zmiana postrzegania własnego życia

Jest to moment poniesienia totalnej porażki, bezsilności, zagubienia, lęku i gniewu.

Krok 2. Rozpoczęcie abstynencji

W pierwszej fazie, abstynencja jest wymuszona, jednak dzięki podjętym działaniom i uzyskanej pomocy od poradni specjalistycznych przechodzi w fazę stabilizacji.

Krok 3. Chęć zmian w życiu

  • złamanie struktury zaprzeczeń;
  • rozbicie pancerza zakłamania;
  • uznanie siebie za alkoholika;
  • uznanie alkoholizmu za chorobę.

Tylko akceptacja utraty kontroli nad swoim życiem i spożyciem nadmiernej ilości alkoholu daje możliwość poczucia ulgi, ukojenia i wyciszenia emocjonalnego.

Krok 4. Motywacja do zmian

Motywacja w procesie zdrowienia osoby uzależnionej postrzegana jest jako początek do zmian i jest dynamiczna, możliwa do modyfikacji i kształtuje się jako efekt współpracy osoby uzależnionej i osoby wspomagającej.

Każdy alkoholik musi osiągnąć swoje “dno”, aby móc odbić się ku trzeźwości. Punkt zwrotny w piciu zawsze wiąże się z lękiem i desperacją. Im szybciej osobie uzależnionej zaczną doskwierać konsekwencje picia, tym szybciej powstaną szczeliny w jego systemie zakłamania.

Zapraszamy do zapoznania się z innymi artykułami na Naszym Blogu, wszelkie pytania dotyczące Terapii w Naszym Ośrodku prosimy kierować na kontakt@nasza-terapia.pl lub pod nr tel: 48 795 009 679.

Pozdrawiamy nowych czytelników z takich miast jak: Kielce, Końskie, Opoczno, Starachowice oraz Ostrowiec Świętokrzyski.

Prywatny ośrodek terapii uzależnień „Nasz Zapał”

Usługi Ośrodka

Terapia alkoholowa

Szybki kontakt: